Historia powstania

Wspólnota Żywego Różańca

Powstanie – Łaski – cuda

Historia Stowarzyszenia Żywego Różańca

Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w roku 1826. "Najważniejszą… rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich" – napisała wtedy. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później „żywymi różami”. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi. Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Kaznodziejskiego, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do wielkiej historycznej dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty. Wkrótce papież Grzegorz XVI wydał 'breve' aprobujące stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie. Po pięciu latach, w roku 1831, Paulina Jaricot napisała:

"Liczba odmawiających dziesiątek różańca rośnie z niewiarygodną szybkością we Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i wielu regionach Ameryki. (…) Wszędzie, gdzie tworzą się piętnastki, można zauważyć nie notowane wcześniej umacnianie się dobra". Kilka lat później dodała: "Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata".

Papież Leon XIII w breve z 13 czerwca 1881 roku napisał m.in.

"Paulinie Jaricot … zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród piętnastu osób piętnastu dziesiątków Różańca. W ten sposób … cudownie rozpowszechniła i uczyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej".

Gdy kilkadziesiąt lat później powstały Papieskie Dzieła Misyjne, Żywy Różaniec w naturalny sposób stał się ich wiernym współpracownikiem.

Rozpoczynając 25. rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „Różaniec Dziewicy Maryi” ogłosił Rok Różańca (okres od października 2002 do października 2003 roku). Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, czyli żywe róże składają się z 20 osób.

Ceremoniał Żywego Różańca

Obecnie Żywy Różaniec istnieje prawie w każdej parafii, także w naszej. Parafialna wspólnota Żywego Różańca jest jednostką autonomiczną, tzn. wspólnoty parafialne nie łączą się w struktury ogólnokrajowe, czy światowe. W Polsce obowiązuje Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez ojca Szymona Niezgodę OP w roku 1977 dla uczczenia stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie, zatwierdzony przez Prymasa Polski, Stefana kardynała Wyszyńskiego.

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:

• w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
• Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
• Ofiarowania Pańskiego (2 II),
• Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
• Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
• Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
• w święto Królowej Różańca świętego (w naszej Parafii w pierwszą niedzielę października)
• oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).

Zgodnie z Ceremoniałem, Żywym Różańcem kieruje Rada, którą tworzą zelatorzy, czyli kierownicy, wszystkich róż. S a to osoby  odpowiedzialne za opiekę nad starszymi i chorymi członkami oraz organizatora pielgrzymek.

Raz w miesiącu Żywy Różaniec dokonuje zmiany tajemnic różańcowych, w naszej Parafii w drugą lub trzecia środę miesiąca  według programu:

• godz. 17.30 – nabożeństwo różańcowe, odprawiane przez wspólnotę w intencjach nowennowch

• godz. 18:00 – Msza święta  intencjach: o nawrócenie grzeszników oraz za żywych i zmarłych członków Żywego Różańca i ich rodziny, oraz w intencjach nowennowych

• godz. 19:00 – spotkanie stowarzyszenia w salce parafialnej lub kościele połączone ze zmianą tajemnic, w czasie którego wygłaszana jest  krótka konferencja podaje dodatkową (poza stałymi) miesięczną intencję, udziela błogosławieństwa zebranym oraz błogosławi tajemnice przyniesione przez zelatorów. Przyjmowane są też zapisy nowych członków oraz omawiane sprawy organizacyjne, np. opłatek, pielgrzymki. Imiona nowo przyjętych członków wpisuje się do parafialnej Księgi Żywego Różańca.

Wspólnota Żywego Różańca uczestniczy każdorazowo w pogrzebie zmarłego członka oraz w specjalnie zamawianej Mszy św. za spokój jego duszy.

Obietnice dane przez Maryję bl. Alanowi de la Roche dla tych, którzy będą odmawiać Różaniec:

• Ktokolwiek będzie Mi służył przez odma­wianie Różańca świętego, otrzyma wyjątkowe łaski.
• Obiecuję Moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać Różaniec.
• Różaniec stanie się bronią przeciw piekłu, zniszczy, pomniejszy grzechy, zwycięży heretyków.
• Spowoduje on, że cnoty i dobre dzieła zakwitną; otrzyma on od Boga obfite przebaczenie dla dusz; odciągnie serca ludu od umiłowania świata i jego marno­ści; podniesie je do pożądania rzeczy wiecznych.
• Dusza, która poleci Mi się przez odma­wianie Różańca, nie zginie.
• Ktokolwiek będzie odmawiał Różaniec i odda się rozmyślaniu nad jego świętymi tajemnicami, nigdy nie będzie pokonany przez niepowodzenia. Bóg nie będzie karał w swojej sprawiedliwości, nie zginie śmiercią niespodziewaną; jeżeli będzie sprawiedliwym, wytrwałym w łasce Bożej i będzie godnym życia wiecznego.
• Ktokolwiek będzie miał prawdziwe na­bożeństwo do Różańca – nie umrze bez sakramentów Kościoła.
• Wierni w odmawianiu Różańca będą mieli w życiu i przy śmierci światło Boże i pełnię Jego łaski.
• Uwolnię z czyśćca tych, którzy mieli nabożeństwo do Różańca świętego.
• Wierne dzieci Różańca zasłużą na wysoki stopień chwały w niebie.
• Otrzymacie wszystko, o co prosicie przez odmawianie Różańca.
• Wszystkich, którzy rozpowszechniają Różaniec, będę wspomagała w ich potrzebach.
• Otrzymałam od Mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy Różańca będą mieli    

wstawienników cały Dwór Niebieski w czasie życia i w godzinie śmierci.

• Wszyscy, którzy odmawiają Różaniec, są Moimi synami i braćmi Mojego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa.
• Nabożeństwo do Mojego Różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do nieba.

Bl. Alan de la Roche żył w latach 1428-1475. Przyczynił się do ustalenia obecnej formy Różańca: podzielił 150 "zdrowasiek" na dziesiątki, które przeplótł "Modlitwą Pańską". On też założył pierwsze bractwo różańcowe w Douai w 1470 r.