Anonimowi Alkoholicy

Anonimowi Alkoholicy (AA, z ang. Alcoholics Anonymous) – dobrowolne, samopomocowe grupy osób uzależnionych od alkoholu etylowego, tworzone w celu utrzymania trzeźwości własnej i wspomagania innych alkoholików w jej osiąganiu. Podstawą filozofii AA jest Dwanaście Kroków AA. Naszym podstawowym celem jest trwać w trzeźwości i pomagać innym alkoholikom w jej osiągnięciu.

Historia

Na świecie

Miejscem założenia AA były Stany Zjednoczone. Incjatorem był makler giełdowy Bill W. (William Griffith Wilson). Drugim współzałożycielem był dr Bob (Robert Holbrook Smith). Jego pierwszy dzień nieprzerwanej trzeźwości 10 czerwca 1935 uważa się za symboliczną datę narodzin ruchu.

Swoje korzenie organizacyjne ruch miał w Grupach Oksfordzkich. Po odłączeniu się od nich ok. 1938, gdy spotykały się już 3 (jeszcze bezimienne) grupy, ich uczestnicy zdecydowali się spisać swoje doświadczenia. W 1939 roku ukazała się książka "Anonimowi Alkoholicy" i od jej tytułu wziął swoją nazwę cały ruch.

W 1940 powstaje pierwsze biuro do obsługi ruchu. Publikacje artykułów w prasie i życzliwy stosunek wielu lekarzy sprawiły, że na początku lat 40. ruch zaczął się szybko rozwijać. Na jubileuszowym zjeździe w Saint Louis w 1955 Bill W. i pozostali weterani przekazują wszystkie sprawy związane z ruchem jemu samemu.

Pierwszy dzień nieprzerwanej trzeźwości doktora Boba

W ostatnich latach pojawiły się nowe, zatwierdzone przez Służby Światowe AA publikacje dotyczące historii Wspólnoty Anonimowych Alkoholików. I tak Fundacja Biuro Służby Krajowej AA w Polsce wydała książkę "Przekaż dalej". Zawiera ona Kalendarium, a w nim, na stronie 435 informację: "10 czerwca: ostatni kieliszek doktora Boba". W treści książki sytuacja ta jest opisana dokładniej. Doktor Bob pił poprzedniego dnia i 10 czerwca trząsł się tak, że żeby móc przeprowadzić operację, musiał się napić. Dostał w tym celu piwo (od Billa W.) i bliżej niezidentyfikowane środki uspokajające (psychotropowe?).

W Polsce

Pierwsze informacje do Polski dotarły ok. 1957. W poznańskim czasopiśmie "Trzeźwość" młody socjolog dr. Zbigniew Wierzbicki opublikował 12 tradycji. Cenzura zatrzymała 12 kroków ze względu na odwołanie się do Boga w trzech miejscach.

Początki ruchu też wiążą się z Poznaniem. Pod koniec lat 60. psycholog mgr Maria Grabowska zaczęła prowadzić zajęcia grupowe oparte na założeniach programu 12 kroków. Grupa ta zaczęła samodzielnie funkcjonować na jesieni 1974 roku, a później przyjęła nazwę "Eleusis", i tę datę uznają polscy AA za swój początek.

Do 1980 r. powstało 5 grup. Jako czwarta lub piąta w kraju, właśnie w 1980 r. powstaje pierwsza w Warszawie grupa "Odrodzenie", a wraz z nią do ruchu włączył się jego sympatyk dr med. Bohdan Woronowicz. W 1982 roku, przy okazji organizowanej przez Instytut Psychoneurologiczny (dzisiejszy Instytut Psychiatrii i Neurologii) w Warszawie konferencji Klubów Abstynenckich, odbyło się pierwsze ogólnopolskie spotkanie grup AA, na którym powołano 6-osobową Tymczasową Krajową Służbę Anonimowych Alkoholików.

W 1984 roku w Poznaniu odbył się Pierwszy Zjazd Wspólnoty AA w Polsce. Uczestniczyli w nim przedstawiciele 34 (wg innych źródeł – 38) grup AA. Wybrano wówczas pierwsze struktury służebne i nawiązano kontakt z europejskim AA. Kolejne Zjazdy AA miały miejsce w Zawierciu (1986) i we Wrocławiu (1988).

W 1985 zaczęło ukazywać się pierwsze czasopismo, które później po połączeniu się ze "Zdrojem" daje początek obecnemu dwumiesięcznikowi "Zdrój". 14 sierpnia 1995 została zarejestrowana fundacja "Biuro Służby Krajowej Anonimowych Alkoholików w Polsce" i otrzymała upoważnienie do publicznego reprezentowania AA również jako osoba prawna. Fundatorami zostali psycholog mgr Maria Matuszewska z Poznania i lekarz Bohdan Woronowicz z Warszawy.

Tekst "Preambuły" odczytywany jest zwykle na początku spotkania Anonimowych Alkoholików (mitingu AA), przed przejściem do wypowiedzi na uzgodnione, obrane przez grupę tematy:

Anonimowi Alkoholicy są wspólnotą mężczyzn i kobiet, którzy dzielą się nawzajem doświadczeniem, siłą i nadzieją, aby rozwiązać swój wspólny problem i pomagać innym w wyzdrowieniu z alkoholizmu.
Jedynym warunkiem uczestnictwa we wspólnocie jest chęć zaprzestania picia. Nie ma w AA żadnych składek ani opłat, jesteśmy samowystarczalni poprzez własne dobrowolne datki.
Wspólnota AA nie jest związana z żadną sektą, wyznaniem, działalnością polityczną, organizacją lub instytucją, nie angażuje się w żadne publiczne polemiki, nie popiera ani nie zwalcza żadnych poglądów.